Forum projektu "Równi i Zintegrowani"

[Agnieszka Szafraniec]

Nasze dzieci są pierwszym pokoleniem, które dorasta w otoczeniu cyfrowych środków przekazu. Dla wielu przedszkolaków komputer, telefon komórkowy czy aparat cyfrowy są jednym z wielu przedmiotów codziennego użytku. Nie są bardziej wyjątkowe, czy nowoczesne od telewizora czy magnetofonu.
Gdy nasze dzieci dorosną – dla nich komputer, Internet będą niewątpliwie bardzo ważnymi narzędziami pracy, a wszelkie "nowinki technologiczne", będą dla nich podstawowymi przedmiotami użytku codziennego.
Czy warto więc uczyć dzieci od najmłodszych lat korzystania z komputera, telefonu? Jakie korzyści i zagrożenia z tego wynikają? Co my jako nauczyciele, rodzice możemy zrobić, aby dziecko w przyszłości w sposób mądry i przemyślany umiało korzystać ze środków masowego przekazu?
Zachęcam rodziców i nauczycieli do podzielenia się na forum spostrzeżeniami i refleksjami na ten temat

[Agnieszka Szafraniec]

Zachęcam też do odwiedzenia stron:

www.dzieckowsieci.pl
www.przedszkolaki.sieciaki.pl

[sławek]

Moim zdaniem nie ma potrzeby zadawać sobie pytania czy warto uczyć dziecko korzystania z komputera ponieważ żyjemy w czasach w których dzieci są na nie poniekąd skazane. Przecież nie tylko w domu ale i w przedszkolu (przykładem może być chociażby terapia logopedyczna), nasze dzieci mają kontakt z komputerem, i radzą sobie z tym od najmłodszych lat świetnie. Rola nasza jako rodziców powinna moim zdaniem polegać na tym żeby uczyć dzieci korzystania z komputera a przez to i z internetu w sposób mądry.

[Róża]

Moim zaniem dziecko i bez naszej pomocy doskonale poradzi sobie z komputerem, telefonem itp; problemem dla mnie jest idący za kontaktami pośrednimi proces społecznej izolacji, trudności w nawiązywaniu znajomości czy coraz uboższy słownik młodego pokolenia; nie uciekniemy przed cywilizacją, zresztą po co uciekać, skoro sami siedzimy przed komputerem i możem cieszyć się z wielorakich korzyści, jakie nam daje wychowując młodego człowieka po prostu nie możemy zapominać o tym, że z dzieckiem należy rozmawiać, czytać mu książki, odwiedzać przyjaciół czy znajomych - uczyć go nawiązywania kontaktów bezpośrednich, budowania więzi, prowadzenia rozmów, pokazując, jak cenna jest przyjaźń czy zwykła znajomość - ile radości można dawać i brać w czasie udanego spotkania z drugim człowiekiem twarzą w twarz ; no i obowiązkowo należy szanować godność dziecka, by chowając się za monitorem komputera czy klawiaturą telefonu nie musiało nigdy udawać, tworzyć dla siebie fikcyjnej osobowości w przekonaniu, że taki, jakim jest naprawdę niewiele znaczy ... po prostu wszystko w granicach zdrowego rozsądku - niestety obserwując starsze dzieci widać, że często coś tu jest nie tak ...

[Agnieszka Szafraniec]

Telewizja to niewątpliwie dobrodziejstwo XXI wieku. Jednak nieodpowiednio "używana" może przynieść szkodę nam wszystkim a w szczególności dzieciom.

Często słyszy się krytyczne głosy na temat telewizji. Akcentuje się jej zły wpływ na charakter, na wolę, poczucie wartości, wyobraźnię i życie rodzinne. Trudno się z tymi poglądami nie zgodzić, zwłaszcza, jeśli dzieci pozostawione same sobie, bez opieki i nadzoru rodziców, oglądają telewizję prawie non stop.

W filmach dla dzieci wszystko przychodzi łatwo, bez większego wysiłku, dużo jest walk, zabijania, niezdrowej rywalizacji, robienia sobie na złość. Ten dobry i zły świat jest na wyciągnięcie ręki, dobro miesza się ze złem i nikt tego nie komentuje. Czy pozwolimy na to, by nasze dzieci nasiąkały agresją, stawały się cyniczne i nieczułe?

Dziecięca rzeczywistość różni się od tej dorosłej. U dzieci często zaciera się różnica między rzeczywistością a fikcją. To od nas, rodziców zależy czy oglądane programy telewizyjne przez dzieci mają na nie wpływ pozytywny czy negatywny.



Co powinniśmy więc zrobić, aby oglądanie telewizji pozytywnie wpływało na rozwój dziecka?

* Ograniczmy naszym dzieciom dostęp do telewizji.
Dziecko powinno poświęcać na oglądanie telewizji tyle czasu, na ile pozwala jego wiek i stopień rozwoju.

4 – 5 – latki mogą oglądać krótkie programy, najlepiej tylko dobranocki,

6 – 9 – latki mogą oglądać telewizję do 45 minut,

10 – 14 – latki bez szkody dla zdrowia mogą oglądać programy przez 60 minut,

a jeśli dłużej to z przerwą na odpoczynek od emocji.

* Kontrolujmy to, co oglądają nasze dzieci.

Dziecko powinno oglądać programy przede wszystkim dla niego przeznaczone, zaczynając od dobranocek – poprzez łatwe programy, filmowe seriale dla dzieci, a w miarę rozwoju inne programy (przyrodnicze, historyczne, geograficzne). Powinniśmy więc wspólnie z dzieckiem przejrzeć program telewizyjny i zaplanować odpowiednie audycje.

* Oglądajmy z dziećmi wspólnie i potem komentujmy, wyjaśniajmy, przedstawiajmy własny punkt widzenia.

Dzieci lubią oglądać telewizję z rodzicami. Wykorzystajmy to, poświęćmy
im swój czas. Oglądnijmy wspólnie, niektóre z zaplanowanych wcześniej
programów. Można wtedy zadawać im pytania w rodzaju: “ Czy to ma sens?, Czy ludzie naprawdę tak postępują?, A czy powinni tak postępować?”.



Dziecko jest istotą przede wszystkim naśladującą. Całym sobą chłonie obrazy, jakie przedstawia mu otoczenie. Obrazy te będą stanowić fundament jego zdrowej lub niezdrowej postawy życiowej w przyszłości.

Zagadnienia oddziaływania telewizji na dziecko, na jego rozwój psychiczny, emocjonalny, a nawet fizyczny, doczekało się wielu naukowych opracowań. We wszystkich odnajdujemy to samo stwierdzenie: telewizja jest niezmiernie ważnym środkiem oddziaływania na psychikę i emocje dziecka; jest jednym z bardzo ważnych czynników jego wychowania.

[Mirka]

Zauważmy również, że spędzanie czasu przed telewizorem przez małe dziecko ma negatywny wpływ również na jego układ ruchowy, a ilość bodźców, którymi dziecko jest bombardowane źle wpływa na jego rozwój emocjonalny.
Najlepszą aktywnością dziecka w tym wieku jest akrywność ruchowa, zatem poświęćmy troche czasu na wyjście z nim na spacer, sanki, zabawy na śniegu.
Poza tym to czas spedzony wspólnie z rodzicem! NIEOCENIONA KORZYŚĆ!